Energieker, blijer & meer focus dankzij Paleo!

“Wat doe je jezelf aan?” is een van de opmerkingen die ik kreeg nadat ik vertelde over mijn nieuwe dieet: Paleo. Het vat veel overige opmerkingen goed samen in die vijf woorden. Het antwoord: een gezonder en gelukkiger leven. En kleding die nu iets minder strak zit!

In augustus 2013 begon ik met het Paleo-dieet en inmiddels ben ik erachter wat de voedingswaren die ik niet meer eet (wel mag eten, want het blijft mijn keuze!) voor effect op mij hebben. Deze week werd ik na het veroberen van een Champagne Magnum in de zon weer herinnerd aan mijn reden op paleo te eten. Sinds oktober heb ik met enige regelmaat gezondigd: op reis is het heel makkelijk om mee te gaan in de eetgewoonten van anderen, zeker als je te gast bij ze bent. Over het algemeen is het het echter waard om meer moeite te doen voor een Paleo-vriendelijke maaltijd. En hoe meer ik er over nadenk, hoe logischer het is om producten die als normaal gezien worden, uit mijn eetpatroon te schrappen.

Wat eet je dan wel?

Groenten, fruit, eieren, zaden, noten, vis en vlees. Vlees wordt bij Paleo gezien als de basis, maar ik vind groenten belangrijker, omdat dat voor mij beter voelt. Vegan en raw food is meestal Paleo-proof! Zo at ik in april regelmatig bij Råbar, mijn favoriete plek in Aarhus:

Paleo-lunch bij Råbar in Aarhus

 

Opvoeding vs zelf nadenken

In Nederland, en in vele andere Westerse landen, worden we opgevoed met boterhammen met beleg, aardappelen, rijst en pasta als basis van vele maaltijden. Het is zo logisch, dat de meeste mensen er niet bij stil staan dat hun kwaaltjes misschien wel door onze Westerse voeding komen. Begrijp me niet verkeerd: ik ben geen voedingsdeskundige en heb -gelukkig- niet te kampen met vervelende lichamelijke klachten waarvoor ik medicijnen moet slkken. De effecten die mijn veranderde eetpatroon heeft op mijn relatief gezonde lichaam zijn echter zo groot dat ik me goed voor kan stellen dat gezonde voeding een zeer positief effect heeft op mensen die wel echt last hebben van klachten. De vele ervaringen van mensen die Paleo zijn gaan eten zijn een nog beter bewijs.

In het omstreden boek Broodbuik schrijft internist William Davis over de resultaten die hij al boekte bij zijn patienten door tarwe, de grootste no-go voor een Paleonist, een maand te verbannen: klachten als gewrichtspijn, migraineaanvallen, hartritmestoornissen en diabetes verdwenen als sneeuw voor de zon. In hoeverre zijn boek verder is gebaseerd op zijn eigen vooroordelen: ik weet het niet, maar zijn de daadwerkelijk behaalde resultaten niet veel belangrijker dan de resultaten van onderzoek? Waarmee ik overigens absoluut niet wil zeggen dat onderzoek onnodig is, integendeel: het is juist heel interessant om de verschillende interpretaties van resultaten te lezen!

 

 

Paleo: de hype voorbij

Andere succesverhalen lees ik op Facebook bij een vriendin die voor een groot deel volgens het Paleo-principe eet, in Facebook-groepen met normale mensen met normale levens en normale banen, op de vele blogs die het internet rijk is en noem maar op. Ik ben niet iemand die snel meegaat in een nieuwe hype, en ik denk ook niet dat Paleo een hype is. Het is veel meer dan de dieten die gefocussed zijn op gewichtsverlies. Het is een lifestyle die zorgt voor een verbetering in de algehele gezondheid. Wie het doet om af te vallen, merkt dat er veel meer voordelen aan zitten en blijven Paleo eten. Wie het doet om meer energie te krijgen, merkt dat de kilo’s er als vanzelf af gaan. Uiteraard zijn er ook mensen die er absoluut niet bij gebaat zijn. Elk lijf is immers anders, maar dat gezonde voeding het beste ‘medicijn’ is tegen en ter voorkoming van vele kwalen en ziekten, daar ben ik na het lezen van vele artikelen en ervaringen en het kijken van verschillende video’s inmiddels van overtuigd.

 

En het Voedingscentrum?

Het Voedingscentrum daarentegen is een partij die wat mij betreft haar mond mag houden. Met slecht onderbouwde stukken die ik tijdens het eerste jaar van de opleiding jornalistiek nog niet had durven inleveren, proberen ze mensen ervan te overtuigen dat we niet zonder brood kunnen. En dat claimt op de eigen site dat ze ‘wetenschappelijk onderbouwde informatie biedt. Jaja. Het voedingscentrum werd jaren gesubsidieerd door de voedingsindustrie, probeert de achterhaalde schijf van vijf levend te houden en negeert ze onderzoeksresultaten en resultaten uit de echte wereld. Hoe het tegenwoordig precies zit met het voedingscentrum en de financiering weet ik niet, als ik dat wil onderzoeken ben ik maanden bezig. En hoewel me dat heel interessant lijkt, pas ik daar toch even voor 😉

 

Waar vind ik dan van die interessante informatie over Paleo?

Het blog De onvermijdelijke post over ‘Broodbuik’ van Melchior Meijer is de post die me aanzette tot het stoppen met tarwe (thanks voor de tip, Niels!) en die me vervolgens weer heeft aangezet tot het starten met Paleo.

De site Paleo.nl bevat veel goede tips over eten, met waardevolle (links naar) achtergrondinformatie.

Oergondisch Genieten is een interessant boek met achtergrondinformatie over de ingrediënten en heerlijke recepten. Op bol.com kun je enkele pagina’s inkijken en al een stuk wijzer worden!

Oerslank is een website met vele interessante blogposts, door Yvonne van Stigt.

Er zijn diverse Facebook-groepen waarbij je je aan kunt sluiten. Zoek gewoon even op Paleo en je vindt diverse resultaten. Paleo Nederland bijvoorbeeld vind ik een erg fijne groep. Ook op diverse fora staan veel vragen en ervaringen met Paleo.

 

Wat ik merk van de ‘verboden’ ingrediënten

Granen

Als ik granen eet, in elk geval dagelijks spelt of tarwe, krijg een bolle buik en buikpijn en word ik moe en chagrijnig. Eigenlijk zoals ik me regelmatig voelde, maar dat schreef ik toe aan ‘dat hoort nu eenmaal bij mij’. Door na een tijdje Paleo weer anders te eten, merkte ik duidelijk verschil in zowel mijn fysieke als mentale staat.

Een combinatie van granen en zuivel is helemaal uit den boze. Op een dag was er niets anders voor handen dan een diepvriespizza, wat ik als student elke twee weken wel eens at. Na een lange reis wilde ik alleen maar eten, dus ik ging voor die pizza. Dat heb ik moeten bekopen met een brandende maag, buikpijn, misselijkheid en een chagrijnige en vermoeide volgende dag. Dat vermoeide gevoel was mede te danken aan de slapeloosheid die ik heb na het eten van pizza’s. Hoe moe ik ook ben, ik voel mijn hart hard kloppen en blijf maar wakker liggen.

Suiker

Chocola is wel echt mijn vice. Regelmatig heb ik er ontzettend veel zin in en LoveChoc en RawBite zijn vanaf augustus ook een stukje rijker geworden dankzij mij. Maar soms heb ik zin in een flink stuk chocola, die ik zonder schuldgevoel over de prijs op kan peuzelen. Het schuldgevoel over het ongezonde snoepen neem ik dan voor lief.

Suiker veroorzaakt bij mij hoofdpijn. Die pijn zit aan de binnenkant van mijn hoofd tegen mijn voorhoofd aan, om precies te zijn. Dat zijn van die handige signalen die je leert herkennen bij het experimeteren met voeding. Deze suikerhoofdpijn krijg ik ook van te veel fruit, en dan heb ik het over een halve bak gedroogde, plakkerige dadels, na die dag al een banaan, een sinaasappel en een nectarine op te hebben.

Suiker vooroorzaakt bij mij waarschijnlijk ook chagrijnigheid, maar dat vind het moeilijk in te schatten omdat suiker vaak gepaard gaat met zuivel of granen.

Zuivel

Zuivel is de minst erge van de drie. Een Paleo-vriendelijk lijnzaadcrackertje met een stukje biologische geitenkaas zal ik niet snel afslaan, maar van meer zuivel krijg ik niet alleen buikpijn, maar ook pukkels, zo ondervond ik na twee weken smullen van de typisch Noorse bruine kaas. Waar ik overigens wel ontzettend van heb genoten 🙂

 

Het 80/20 principe

In paleo wordt veel gegeten volgens het 80/20 principe: 80% paleo-verantwoord, 20% alles wat je maar wilt eten. Wat heel fijn is, want dan mag je van jezelf ook wel eens een gebakje eten op een verjaardag, zonder boos op jezelf te worden. Ik at een Magnum omdat ik er zin in had. Ik at pizza omdat ik het zo lekker vindt. Hoe meer ik echter de negatieve gevolgen merk, hoe minder ik de behoefte heb om binnen die 20% te eten.

Al heb ik na het lezen van dit blog van Yvonne van Stigt wel heel veel zin in een bruine boterham met hagelslag!

 

Vragen? Opmerkingen? Laat het weten 🙂

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.